Η επέκταση της συνεργασίας του ΠΑΟΚ με τον Γιώργο Τζαβέλλα, ήταν μια απολύτως φυσιολογική εξέλιξη.
Ο διεθνής στόπερ είναι ένας από τους λίγους Ελληνες ποδοσφαιριστές που διαθέτουν τόσο ισχυρή προσωπικότητα. Ξεκινάω από την προσωπικότητά του, διότι θεωρώ ότι ποδοσφαιρικά είναι ελάχιστοι αυτοί που μπορεί να βάλουν θέμα δυνατοτήτων του Τζαβέλλα. Για τους περισσότερους, είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για έναν από τους πιο χρήσιμους, από τους πιο ικανούς, τους πιο αποτελεσματικούς ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.
Ο Τζαβέλλας είναι ηγετική φυσιογνωμία και αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Επιβάλλεται με την προσωπικότητά του, δημιουργεί προστιθέμενη αξία για τον εαυτό του γιατί καταφέρνει πολλές να επιβάλλει δικούς του όρους στο παιχνίδι.
Είναι από τους παίκτες που η χρησιμότητά τους αξιολογείται τόσο εντός αγωνιστικού χώρου όσο και εκτός. Είναι από τους παίκτες που εκτός από όσα λόγω της δικής τους απόδοσης προσφέρουν στην ομάδα τους, προσφέρει και ομαδικά, με τις πάσης φύσεως παρεμβάσεις του.
Οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτές τις… «πάσης φύσεως παρεμβάσεις του» στις οποίες παραπάνω αναφέρθηκα, συμπεριλαμβάνονται και κάποιες που προσωπικά δεν μου αρέσουν. Και οι οποίες θεωρώ ότι και για τον ίδιο τον Τζαβέλλα δεν είναι καλές, ότι του χαλάνε την εικόνα.
Είχα την ευκαιρία να του το πω ευθέως πριν από λίγο καιρό, στο πλαίσιο της συνέντευξης που έδωσε στους απεσταλμένους των ελληνικών ΜΜΕ στην Ολλανδία για την προετοιμασία του ΠΑΟΚ.
Του είπα ότι πιστεύω πως αδικεί τον εαυτό του όταν με το παραμικρό τρέχει για να ξεκινήσει μια φασαρία, όταν δίνει αφορμές για να πιαστεί με τους αντιπάλους του, όταν, ώρες-ώρες, κάνει έως και… βλαχομαγκιές.
Με άκουσε με προσοχή και μου απάντησε χωρίς να ενοχληθεί καθόλου από αυτά που άκουγε να του λέω –δείγμα, κατά την άποψή μου, ανθρώπου σίγουρου για τον εαυτό του.
Μου απάντησε ότι τα περισσότερα από αυτά που του καταλογίζω δεν ισχύουν, πλέον, ότι τα έχει αφήσει πίσω του. Ότι ήταν πολύ πιο ήρεμος, πολύ πιο συγκεντρωμένος στη διάρκεια της προηγούμενης σεζόν και πως ό,τι έκανε το έκανε μόνο για να προστατεύσει τα συμφέροντα του ΠΑΟΚ.
Για να πω την αλήθεια, δεν ένιωσα να καλύπτομαι από την απάντησή του. Ωστόσο, άρχισα να τον παρατηρώ πιο προσεκτικά, να ψάχνω την λεπτομέρεια στις αντιδράσεις του εντός γηπέδου από εκείνη τη μέρα και μετά.
Νομίζω ότι έχει δίκιο ο Τζαβέλλας και πιστεύω ότι έχει απόλυτο δίκιο κι η διοίκηση του ΠΑΟΚ που τον αξιολόγησε και του πρότεινε το νέο συμβόλαιο.
Ο ΠΑΟΚ που θέλει να έχει –και να πετυχαίνει- υψηλούς στόχους, παίκτες σαν τον Τζαβέλλα χρειάζεται. Παίκτες με την ποδοσφαιρική ποιότητα και την έντονη προσωπικότητα που διαθέτει ο διεθνής στόπερ.
Κι επειδή ο πιο δύσκολος, ο πιο απαιτητικός κριτής είναι πάντα ο κόσμος, στα υπέρ για τον Τζαβέλλα είναι και ότι κατάφερε να αλλάξει γνώμη σε ένα τεράστιο κομμάτι του κόσμου του ΠΑΟΚ, το οποίο δεν ζητάει, πλέον, την κεφαλή του επί πίνακι, αλλά τον θεωρεί απαραίτητο…
Ο διεθνής στόπερ είναι ένας από τους λίγους Ελληνες ποδοσφαιριστές που διαθέτουν τόσο ισχυρή προσωπικότητα. Ξεκινάω από την προσωπικότητά του, διότι θεωρώ ότι ποδοσφαιρικά είναι ελάχιστοι αυτοί που μπορεί να βάλουν θέμα δυνατοτήτων του Τζαβέλλα. Για τους περισσότερους, είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για έναν από τους πιο χρήσιμους, από τους πιο ικανούς, τους πιο αποτελεσματικούς ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.
Ο Τζαβέλλας είναι ηγετική φυσιογνωμία και αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Επιβάλλεται με την προσωπικότητά του, δημιουργεί προστιθέμενη αξία για τον εαυτό του γιατί καταφέρνει πολλές να επιβάλλει δικούς του όρους στο παιχνίδι.
Είναι από τους παίκτες που η χρησιμότητά τους αξιολογείται τόσο εντός αγωνιστικού χώρου όσο και εκτός. Είναι από τους παίκτες που εκτός από όσα λόγω της δικής τους απόδοσης προσφέρουν στην ομάδα τους, προσφέρει και ομαδικά, με τις πάσης φύσεως παρεμβάσεις του.
Οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτές τις… «πάσης φύσεως παρεμβάσεις του» στις οποίες παραπάνω αναφέρθηκα, συμπεριλαμβάνονται και κάποιες που προσωπικά δεν μου αρέσουν. Και οι οποίες θεωρώ ότι και για τον ίδιο τον Τζαβέλλα δεν είναι καλές, ότι του χαλάνε την εικόνα.
Είχα την ευκαιρία να του το πω ευθέως πριν από λίγο καιρό, στο πλαίσιο της συνέντευξης που έδωσε στους απεσταλμένους των ελληνικών ΜΜΕ στην Ολλανδία για την προετοιμασία του ΠΑΟΚ.
Του είπα ότι πιστεύω πως αδικεί τον εαυτό του όταν με το παραμικρό τρέχει για να ξεκινήσει μια φασαρία, όταν δίνει αφορμές για να πιαστεί με τους αντιπάλους του, όταν, ώρες-ώρες, κάνει έως και… βλαχομαγκιές.
Με άκουσε με προσοχή και μου απάντησε χωρίς να ενοχληθεί καθόλου από αυτά που άκουγε να του λέω –δείγμα, κατά την άποψή μου, ανθρώπου σίγουρου για τον εαυτό του.
Μου απάντησε ότι τα περισσότερα από αυτά που του καταλογίζω δεν ισχύουν, πλέον, ότι τα έχει αφήσει πίσω του. Ότι ήταν πολύ πιο ήρεμος, πολύ πιο συγκεντρωμένος στη διάρκεια της προηγούμενης σεζόν και πως ό,τι έκανε το έκανε μόνο για να προστατεύσει τα συμφέροντα του ΠΑΟΚ.
Για να πω την αλήθεια, δεν ένιωσα να καλύπτομαι από την απάντησή του. Ωστόσο, άρχισα να τον παρατηρώ πιο προσεκτικά, να ψάχνω την λεπτομέρεια στις αντιδράσεις του εντός γηπέδου από εκείνη τη μέρα και μετά.
Νομίζω ότι έχει δίκιο ο Τζαβέλλας και πιστεύω ότι έχει απόλυτο δίκιο κι η διοίκηση του ΠΑΟΚ που τον αξιολόγησε και του πρότεινε το νέο συμβόλαιο.
Ο ΠΑΟΚ που θέλει να έχει –και να πετυχαίνει- υψηλούς στόχους, παίκτες σαν τον Τζαβέλλα χρειάζεται. Παίκτες με την ποδοσφαιρική ποιότητα και την έντονη προσωπικότητα που διαθέτει ο διεθνής στόπερ.
Κι επειδή ο πιο δύσκολος, ο πιο απαιτητικός κριτής είναι πάντα ο κόσμος, στα υπέρ για τον Τζαβέλλα είναι και ότι κατάφερε να αλλάξει γνώμη σε ένα τεράστιο κομμάτι του κόσμου του ΠΑΟΚ, το οποίο δεν ζητάει, πλέον, την κεφαλή του επί πίνακι, αλλά τον θεωρεί απαραίτητο…
ΑΦΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
Μοιράσου το άρθρο