Ο πολύπειρος, αλλά και παμπόνηρος Τέιλορ με τους δύο βοηθούς του απόλυτα συντονισμένους στο κοινό εγχείρημα της στήριξης και της πρόκρισης του ετοιμόρροπου Άγιαξ, κατάφεραν με τις αποφάσεις τους να ανατρέψουν και να αλλοιώσουν τη ροή του αγώνα. Με λίγες – αλλά καθοριστικές – αποφάσεις, όπως η εξοργιστική «αβλεψία» στην περίπτωση της δημιουργίας της πρώτης φάσης των Ολλανδών να πετύχουν γκολ με το χέρι, ενώ βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής ο Εγγλέζος και υπό τον έλεγχο του επόπτη ο παίκτης που έκανε την παράβαση, επιχειρούσαν να κρατήσουν όρθιους τους πανικόβλητους Ολλανδούς, δίνοντας τους ανάσες και τελικά το «φιλί της ζωής» και της ανάστασης τους με το πέναλτι – εφεύρημα στο πιο καθοριστικό σημείο του αγώνα. Βέβαια υπήρξε και η ειδική μεταχείριση των δρεπανοφόρων της άμυνας των φιλοξενούμενων, μερικοί από τους οποίους συγκέντρωσαν κάρτες αποβολής σχεδόν από το πρώτο ημίχρονο.
Ο Εγγλέζος «έκλεινε» και «άνοιγε» τα μάτια του όπως τον βόλευε καθορίζοντας την εξέλιξη των φάσεων κι εκτιμώντας με διαφορετικά κριτήρια τις παραβάσεις. Κέρδιζαν φάουλ οι γηπεδούχοι τους διέκοπτε ενώ είχαν την κατοχή στη συνέχεια, ενώ έκανε ακριβώς τα αντίθετα σε ανάλογες περιπτώσεις με τους φιλοξενούμενους. Ολοφάνερη η πρόθεση του στην περίπτωση που υπήρξε αντικανονικό μαρκάρισμα σε παίκτη του ΠΑΟΚ κι ενώ η μπάλα όμως κύλησε προς τον Αθανασιάδη που έμπαινε την περιοχή, ο κ. Τέιλορ την έκοψε και γύρισε πίσω το παιχνίδι .Κάπως αλλιώς εκτιμούσε και αντιδρούσε σε άλλα παρόμοια περιστατικά που αφορούσαν τους Ολλανδούς. Στην περίπτωση του το πέναλτι ήταν μια φάση συνηθισμένη, μάχη δηλαδή σώμα με σώμα επιθετικού και αμυνόμενου, με το Λέοβατς να κονταροχτυπιέται με τον αντίπαλο του. Εδώ μετράει η εξυπνάδα του χειρούργου (Τέιλορ) όπως και η αφέλεια του θύματος (Λέοβατς). Είναι ανόητη η συμπεριφορά του Κροάτη από τη στιγμή που έπρεπε να ήταν προϊδεασμένος με την περίπτωση του χεριού που τους επέτρεψε να σκοράρουν οι Ολλανδοί για το πώς «έβλεπε» το παιχνίδι και πως το «διαχειριζόταν» ο πανούργος Τέιλορ. Η αφορμή δόθηκε και η μαχαιριά ήταν φονική. Ήρθε στο πιο κατάλληλο σημείο.
Το πλήγμα ήταν στην κυριολεξία θανατηφόρο. Η ψυχολογία της ομάδας που σάρωνε στο πρώτο ημίχρονο έπεσε κατακόρυφα όπως αποδείχθηκε στην επανάληψη. Μεθοδευμένο το χτύπημα έμελλε να προσδιορίσει τις εξελίξεις της επανάληψης αλλά και το ίδιο το αποτέλεσμα. Ναι ο ΠΑΟΚ αδικήθηκε. Αδίκησε όμως και τον εαυτό του. Στο χθεσινό παιχνίδι δυστυχώς αυτομαστιγώθηκε στην κυριολεξία, πριν εκτελεστεί από το διαιτητικό τρίο. Κάνοντας σήμερα «ταμείο» και βλέποντας τι έχασε μέσα από τα χέρια του σίγουρα δεν θα μπορεί κοιμάται ήσυχος. Είναι δυνατόν να αποκλείεσαι από μια ομάδα που την «έχεις βάλεις μέσα στα δίχτυα» και που δεν έχει δημιουργήσει ούτε μια ευκαιρία; Ασφαλώς κάτι θα έφταιξε. Και αυτά που έφτιαξαν τα λίγα ή πολλά θα πρέπει να τεθούν επί τάπητος και να εκτιμηθούν με ψυχραιμία. Επαναλαμβάνουμε ήταν πολύ καλός – σπουδαίος – ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου, σαφώς ανώτερος από τον αντίπαλο του και αυτό καθιστά περισσότερο επώδυνο τον αποκλεισμό του. Πολλοί μετά τον αγώνα κατέληξαν ότι η προσπάθεια έγινε και ήταν αξιόλογη και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να έχουμε παράπονα.
Δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό. Όμως υπάρχει ένσταση στον τρόπο με τον οποίο «διαχειρίστηκαν» οι γηπεδούχοι τόσο το αγωνιστικό ενενηντάλεπτο, όσο και την ιστορική ευκαιρία. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει από σήμερα τους υπεύθυνους. Το πώς χάθηκε δηλαδή η πρόκριση είναι ένα μάθημα. Το αν έγιναν σωστές αλλαγές και στο σωστό χρόνο ή όχι μάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα. Θα μπορούσε όμως να υποστηρίξει κανείς ότι το να επιμένεις σε παίκτες που δεν έχουν θέση σε μια ενδεκάδα υψηλών προδιαγραφών και διακρίσεων είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να συζητηθεί. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε ονόματα, ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει.
Η χθεσινή μεγάλη βραδιά λοιπόν δεν είχε το φινάλε που περίμεναν και που εύχονταν όλοι. Και δεν το είχε γιατί συνέβησαν όσα προαναφέραμε ανάμεσα στα οποία κορυφαία θέση δικαιούνται η διαιτησία, η ατυχία του ΠΑΟΚ, αλλά και ο ασόβαρος τρόπος της διαχείρισης των κλασικών ευκαιριών. Με δυο λόγια θα έλεγε ο καθένας ότι ο σπουδαίος ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου… δυστυχώς απρόβλεπτα κατέληξε ιδανικός αυτόχειρας.
Από σήμερα επιβάλλεται η ήρεμη προσγείωση και η ψύχραιμη εκτίμηση όλων των παραμέτρων που αφορούν τη συνέχιση της προσπάθειας της δημιουργίας της νέας μεγάλης ομάδας. Σχετικά με την ατομική απόδοση των γηπεδούχων αυτή τη φορά την αφήνουμε στην κρίση του κόσμου του ΠΑΟΚ και των αναγνωστών της στήλης. Την αποφεύγουμε για να μην πικράνουμε μερικούς.
ΑΦΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
Μοιράσου το άρθρο