Αυτό πρέπει να είναι στο μυαλό όλων. Στο δικό μας, στου κόσμου, στου οπαδού, στου προπονητή, στου παίκτη. Ότι πιθανότητες έχουμε να τις διεκδικήσουμε.
Ο Βλάνταν Ίβιτς είναι λογικό να προσανατολίζεται στο καθαρό 4-3-3. Πρώτον γιατί τα δεκάρια μας δεν αποτελούν σταθερές και δεύτερον γιατί πρώτος στόχος στο παιχνίδι είναι να ακυρώσεις των αντίπαλο.
Το θέμα είναι ποιους χρησιμοποιείς. Και εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο πρώτος έχει την λογική πως χρησιμοποιείς την βάση του περυσινού σου κορμού έτσι ώστε να ανεβάσεις το επίπεδο συνοχής, κάτι σημαντικό για μία ομάδα που καλείται κυρίως να αμυνθεί.
Η δεύτερη επιλογή, είναι να προσθέσεις τα ποιοτικά χαρακτηριστικά από τους παίκτες που πήρες, χωρίς να δώσεις μεγάλη βάση στη συνοχή, αλλά να βρεις τον τρόπο να σκοράρεις και να προβληματίσεις ακόμη περισσότερο μία ομάδα που έζησε το απόλυτο ποδοσφαιρικό σοκ την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματός της.
Ο Άγιαξ είναι μία ομάδα που πιέζει πολύ ψηλά. Ξέρει να το κάνει, το έχει στο dna της. Εσύ είσαι μία ομάδα που έχει περισσότερη εμπειρία από αυτόν, αλλά όχι τη φανέλα του. Θέλει προσοχή. Ότι και να επιλέξει ο Ίβιτς από τους δύο δρόμους που υπάρχουν, θα έχει τα δίκια του. Το ζητούμενο όμως είναι το αποτέλεσμα. Και από αυτό θα κριθεί το κατά πόσο αυτό που επέλεξε ήταν το σωστό.
Πάντως δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Ίβιτς αυτές τις ημέρες. Θα έχει στο μυαλό του τώρα «να πάω με Τζιόλη, Χαρίση, Τσίμιροτ για να κλείσω διαδρόμους και να τους κόψω την ανάπτυξη ή να βάλω τους δύο από τους τρεις και τον Σάκχοφ για να περάσω και καμιά μπαλιά στον χώρο;
Δύσκολη απόφαση, δύσκολες ημέρες για τον προπονητή της ομάδας που ξέρει πως το βάρος πλέον είναι πάνω του.
Πέρυσι έδειξε πως διαχειρίζεται έξοχα την πίεση. Φέτος το επίπεδο αυτής ανεβαίνει όμως. Αν τα καταφέρει θα βάλει και την σφραγίδα πως για τον ΠΑΟΚ είναι τεράστιο κεφάλαιο.
Στο χέρι του είναι …
Σταύρος Κόλκας.
ΑΦΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
Μοιράσου το άρθρο