Μεταγραφικό… «πασαλιψατέρ» εξαιρουμένου του ΠΑΟΚ

Βρισκόμαστε στην «καρδιά» της μεταγραφικής περιόδου και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα δεν ενθαρρύνουν, αλλά ούτε και προδικάζουν ότι στη συνέχεια και στο υπόλοιπο διάστημα θα έχουμε κάτι το εντυπωσιακό. Αν εξαιρέσει κανείς την αξιόλογη κινητικότητα που δείχνει ο ΠΑΟΚ, στους άλλους «τρεις» της κορυφης δεν βλέπεις την «διάθεση» να μπουν σε βαθιά νερά. Αρκούνται σε «ανιχνεύσεις» και σε συζητήσεις τις οποίες θεωρούν απαραίτητες για να ηρεμήσουν (επικοινωνιακά περισσότερο) τους ανησυχούντες για την απραξία οπαδούς τους.

Θα μπορούσε να πει κανείς, σε μια πρώτη εκτίμηση, ότι μόνο ο Δικέφαλος του βορρά αυτή τη στιγμή έχει να παρουσιάσει «έργο» και «αποτελέσματα». Ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις υπάρχουν με τα ερωτηματικά που προκύπτουν τόσο για τη μονοδιάστατη επιλογή των ανθρώπων του, να ψωνίζουν από ένα συγκεκριμένο μαγαζί το οποίο προσφέρει άνεση πρόσβασης στην πραμάτια του (λόγω εκποίησης), όσο επίσης και για την αναιτιολόγητη μέχρι στιγμής υποβάθμιση της απόκτησης ενός τερματοφύλακα υψηλών προδιαγραφών, τον οποίο έχει απόλυτη ανάγκη όχι μόνο ο Δικέφαλος αλλά και όποια ομάδα φιλοδοξεί να παρουσιαστεί ανταγωνιστική στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις. Ο ΠΑΟΚ λοιπόν κινείται άνετα (οικονομικά) και αυτή τη στιγμή παρουσιάζει τα νέα – μέχρι στιγμής – αποκτήματα του τα οποία συνοδεύονται και από αξιόλογα βιογραφικά.

Από εκεί και πέρα έχουμε μια απέραντη θολούρα στο επίπεδο των τριών της κορυφής με μια καταχνιά να σκεπάζει εδώ και αρκετό καιρό ιδιαίτερα το λιμάνι. Οι απίστευτες «πιρουέτες» σε επίπεδο κόουτς με τις απολύσεις και τις προσλήψεις να γίνονται σε χρόνο ρεκόρ, η πώληση – και μάλιστα σε φτηνή τιμή – του κορυφαίου παίκτη των τελευταίων ετών, τερματοφύλακα Ρομπέρτο, το προς πώληση σε μόνιμη βάση εμπόρευμα (Μαζουακού, Μιλιβόγεβιτς, Ελ Αμπντελαουί κ.τ.λ.) να μην πλησιάζεται από αγοραστές και τον πρόεδρο να παίζει ένα δικό του πολύ περίεργο παιχνίδι, ενδιαφερόμενος να αποκτήσει  (αλήθεια με τι λεφτά) το μετοχικό κεφάλαιο της Νότιγχαμ, τη στιγμή που υπάρχουν τεράστιες υποχρεώσεις απέναντι στο δημόσιο, είναι γεγονότα που διαμορφώνουν μια μυστηριώδη και ανεξιχνίαστη κατάσταση. Βέβαια στους Πειραιώτες η μεταγραφική ανομβρία που παρουσιάζουν είναι πολύ εύκολο να μετατραπεί σε μπουρίνι, τη στιγμή που είναι γνωστό σε όλους η σχέση «αίματος και αμαρτίας» που διατηρούν με τον κορυφαίο μάνατζερ της Ευρώπης, τον Ιταλό μάγο Μίνο Ραϊόλα. Ο οποίος σε μόνιμη βάση τα τελευταία χρόνια, τροφοδοτεί τους ερυθρόλευκους με πλειάδα δευτεροκλασάτων παικτών από το μεγάλο στοκ που διαθέτει το γραφείο του με δανεικούς, αποδεσμευμένους και προς δοκιμή ταλαντούχους παίκτες (ας μην ξεχνάμε την περίπτωση Βάις).

Δεν θα χαρακτηριζόταν λοιπόν απρόβλεπτο και μη αναμενόμενο ένα μπαράζ από το λιμάνι το οποίο θα πλασαριζόταν και ιδανικά από το σύνολο των ΜΜΕ της ερυθρόλευκης προπαγάνδας. Βαδίζοντας προς τον Παναθηναϊκό διαπιστώνεις δειλές κινήσεις οι οποίες υποδηλώνουν μάλλον την έλλειψη ρευστού. Για την ΑΕΚ; Συνηθίζει να «ψάχνεται» και να καθυστερεί. Αυτή τη «βραδυπορία» κάποιοι την χρεώνουν στο δύστροπο και δύσκολο Μπάγεβιτς και άλλοι στο ότι είναι σφιχτός ο… τίγρης. Είναι αλήθεια ότι η Ένωση έχει μεγάλη ανάγκη μεταγραφικής ενίσχυσης. Να δούμε πως θα καταφέρει τελικά να «γεμίσει» το ρόστερ της. Εξαιρώντας τον ΠΑΟΚ λοιπόν από αυτή τη μεταγραφική «άπνοια» και απραξία κι εντοπίζοντας από μέρους των υπολοίπων μια πρόθεση να βγουν από τις δύσκολες οικονομικές καταστάσεις επιχειρώντας επικοινωνιακά μεταγραφικά «πασαλιψατέρ», είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε, ευελπιστώντας ότι μέχρι το φινάλε θα προκύψει κάποια αλλαγή και θα έχουμε σε όλο το φάσμα της Σούπερ Λίγκα σοβαρές ενισχύσεις και όχι επιδερμικές και ανούσιες αναμορφώσεις και ανακατατάξεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
Μοιράσου το άρθρο

ΑΠΟ Unknown